Afkicken van je telefoon is een beetje afgezaagd, geeft Kevin Roose toe. ‘Net zoiets als ineens  in de helende kracht van kristallen geloven’. Toch doet hij het: in 30 dagen rekent hij af met zijn schadelijke telefoongewoontes. En jawel, voor het eerst in lange tijd begint hij zich weer menselijk te voelen.

‘Sinds ik volwassen ben, ben ik een zware gebruiker van mijn telefoon’, schrijft Kevin Roose in de New York Times. ‘Vorig jaar ben ik ongemerkt een probleemgeval geworden. Ik had alle symptomen: ik bleek niet meer in staat een boek te lezen, een hele film te kijken of zonder onderbrekingen een gesprek te voeren. Van sociale media werd ik kwaad en angstig en zelfs de digitale ruimtes waar ik ooit tot rust kwam (appgroepen, podcasts, YouTube), hielpen niet meer. Ik probeerde verschillende trucs om mijn gebruik terug te dringen: elk weekeinde haalde ik Twitter van mijn telefoon, ik zette mijn scherm op grijstinten en installeerde appblockers. Elke keer viel ik terug.’

Kevin: ‘Mijn vrouw vertelde dat ik sinds mijn telefoondetox thuis aanweziger en attenter was’.

Kevin gaat de uitdaging aan om in 30 dagen af te rekenen met zijn schadelijke telefoongewoontes. Hij kijkt weer naar gebouwen en mensen, volgt een cursus pottenbakken en komt erachter hoe verontrustend het anno 2019 is om alleen te zijn met je gedachtes. Hoe lastig hij het ook vindt om niet meer op de hoogte te zijn van het wel en wee van de Kardashians, zijn vrouw vindt het heerlijk. ‘Ze legde uit dat ik sinds mijn telefoondetox thuis aanweziger en attenter was. Ik luisterde vaker en zat minder vaak afwezig te knikken, terwijl ik mijn inbox zat te checken of een tweet de wereld in stuurde.’

Waardering

Dertig dagen later is zijn telefoongebruik teruggelopen van vijfenhalf uur naar ruim één uur per dag. Een onverwacht voordeel: hij begint zijn telefoon weer te waarderen. ‘Ik denk steeds: ik heb een apparaatje in mijn zak waarmee ik eten, auto’s en miljoenen andere consumptiegoederen thuis kan laten bezorgen. Ik kan met iedereen praten die ik ooit heb ontmoet, mijn hele leven fotograferen en de foto’s opslaan, en met een paar keer swipen ligt het hele archief aan menselijke kennis voor me open.’

Niets mis met telefoons dus, zolang we niet vergeten dat er in de fysieke wereld ook veel te beleven is. Kevins coach verwoordt dat mooi: “Je leven is dat waaraan je je aandacht besteed. Als je je aandacht aan videogames of Twitter wilt besteden, moet je dat zelf weten. Als het maar een bewuste keuze is.”

Het hele verslag van Kevins afkickproces in Het Parool lees je hier(€).

In Trant Tipt geef ik een korte samenvatting van een interessant artikel dat je ergens anders volledig kunt lezen. Niets missen? Volg Trant op Facebook of Twitter of schrijf je in voor de nieuwsbrief.